Hayat, öylesinden, böylesinden, yenisinden ya da eskisinden. En acılısından yahut en rahatından artık başka türlü bu insafsız.
Her şey ve herkes sarhoş. Akıyor, içi boşalırcasına.
Bazen hastalanıyorum, içimden onu yanımda istemek geliyor
sonra ona kıyamıyorum onu dileme düşüncesinden bile vazgeçiyorum.
Ne kadar şizofrenik değil mi?
Kendime ben de çok gülüyorum.
Ne düşünmem gerektiğine bile müdahale varsa, hayal kuramıyorsam bu hayatın benim olmasının ne anlamı var.
ÇOK ŞANSLISINIZ ÇOK kıymetini bilin deli gibi uçuşan düşüncelerin. Özgürlüğünüzün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder