Kararlılık

İşler sarpa sarıyor. Nisan 9 da Ankara'dan İstanbul'a Ender'in yanına gitme planları suya düştü.
Sebepler;
Hastalandım,
Kardeşlerim ve arkadaşlarıyla ilgilenmek zorunda kaldım,
Param bitti,
Ödevlerimi toparlayamadım, hele tez sorma...
Ama en kötüsü 2 gün sancı çekmemdi. Onu da geçtim Ender benimle konuşmayı yine kesti.
Artık alışkanlık oldu, bünyem eskisi kadar perişan olmuyor ama içinde, "her şey eskisi gibi mutlu ve huzurlu olacak" deme gücünü pek bulamıyorsun.

Neyse en azından uyuyan bir şeyler uyandı. Yaklaşık 2 yıl sonra bir rota var artık. Hiç sevmediğim bir şehirde  sırf dilediğim zaman görebilmek için yaşamak istiyorum. Üstelik bu kez daha sağlam delillerim var ve daha umarsız hislerim...

Ve başarıcam!