"Sevgi nefreti doğurur"
Nasıl mı? Eğer sevdiğimiz insanı kaybedersek, durumu kabullenene kadar nefret duyarız kaybetmeyi sağlayan şeye. Nefret var olmalı, acı var olmalı. İnsanlar kinle, isyanla, acıyla, yalanla, entrikayla yaşamalı. Herkes birbiriyle savaş halinde olmalı. İşte o gün, herkes "barış" hasretiyle yanıp tutuşmalı.
Yolsuzluk ve yalanlar bir süre en doruk seviyesine ulaşmalı ki insanlar dürüstlük ve devrim taleplerinde gerçekçi ve ciddi tutumlar sergileyebilsinler. Dünyayı cennete çevirme isteğini ancak gerçek bir cehennem ateşi sağlayabilir. Çünkü her ne kadar yeryüzünün en akıllı canlıları olduğumuzu ve hatırlama kabiliyetimiz sayesinde ilerleme kaydettiğimizi söylesekte, insanlık adına gerçekçi tavırları topyekun sergilemekte hala güçlük çekiyoruz.
Fantastik fakat imkansız olmayan gerçek ise; barış, refah ve mutluluğun dünyaya hapsolup sonsuzlaşacağıdır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder