İlköğretim ve ortaöğretimde köylü olduklarından dolayı utanan arkadaşlarım oldu. Bense o zamanlar bile hep bu durumla gurur duydum. Şehirde yaşamak tam bir kölelik, köyde ise özgür bi kralsın. Kiraz, ayva, erik, armut, elma, mandalina, muşmula (yenidünya), ceviz, fındık, incir, ıhlamur, hatta meyvesi yok ama defne, karayemiş, dut ve sayamadığım o kadar ağaç var ki hangisi meyvesini vermişse hemen koşardık. Bunların tepelerinde büyüdüm. Dalların arasında kimsenin bakmadığı bi açıdan dağlara bakmak. Sonra hasta oluncaya kadar yemişlerden yemek. Evdekilere götürme kaygısı olmadan karnını doyurup inmek. Ne eşsiz günlerdi. Bugün de köyde inanılmaz güzel bi hava vardı ev soğuktu hatta dışarısının sıcağının yanında. Sonra çimenlerin üzerinde o topraktan çıkardığımız mahsullerle yapılan yemekleri, tepemizdeki erik ağacının dalındaki kuşun sesi eşliğinde yemek. Altında toprak, üstünde gökyüzü etrafında ise esinti ve sadece ağaçlar. Ahhhh şimdi ölebilirim. Gece ise bütün takım yıldızları.

Akşam işlerimi bitirir bitirmez Ender'i arıcaktım. Ama insanlar bi siktir olamadılar. Ona bu kez duymak isteyebileceği şeyler söylicektim oysa, neyse sonraya kaldı artık. Ayrıca her gün arayıp rahatsız etmesem iyi olur. Arayamayınca bunalımlı geçmeye başladı. Annem, Nisa, babam sürekli benden bişeyler istediler. Ben de "hıı", "neydi", "anne anlayamadım", "tekrar söyler misin?" gibi şeyler söyledim.

(Anlamıyorum ben sizi. Ne diyosunuz? Burda değilim ben...)

Yemek yemediğimden annemden azar; "Aşık mısın nesin? Ne oldu sana Fatma yaa". Bende "Ne alaka anne yaa midem bulanıyo sadece".  :P

Sonra başından geçen olayları ve konuşmaya başladığı kişileri anlatabilmek için Esma aradı. Nihayet durumumun ciddiyetini kavrayabildi.

-.... ne yapim sence?
-Hemen çıkmak zorunda değilsin ya Esma önce konuş işte ne olcak.
-Hıı bende öyle düşündüm. Sorun olursa da önemli mi nasıl olsa unutuluyor?
-Nasıl unutulur ki?
-Zamanla aklına bile gelmiyor.
-Ya unutamıyorsak ya da unutmak istemiyorsak.
-Hımm seviyorsun demek ama onu bi başkasıyla görünce tüm sevgin nefrete dönüşüyor ve hatırlamak dahi istemiyorsun sonra tamamen dönüyorsun.
-Ya onu başkalarıyla hayal ettiğimiz halde soğuyamıyorsak ve zaten başkalarıyla yatıp kalktığını bildiğimiz halde?
-Görmelisin.
-Emin ol görsem en fazla 5-10 dk etkilenirim ama ben onu kıskansam bile, başkalarıyla olsa bile seviyorum ve üstüne tutup birde soğuyamıyorum.
-Ooooooooooooo. Yabancı mı?
-Evet.
-Sıçmışsın sen Fatma.

Tüm moralim yerle bir oldu. Ağladım... Zaten her gece buraya bişeyler karalarken ağlamak yetiyor. 5 dk. önce gülerken hemen ardından beni ağlatıyor. Bu çocuk bana nasıl bir kimya bulaştırdı?